Skip to content

Ewa Czerwińska – przewodnik trójmiejski

  • Strona główna
  • Blog
  • Oferta
  • Galeria
  • Kontakt

Ewa Czerwińska – przewodnik trójmiejski

Ewa Czerwińska, przewodnik, wycieczki po Trójmieście, historia Trójmiasta

Ostatni z bohaterów…

25 lipca 2015 by Ewa Czerwińska

Gdyby żył, wczoraj 24...

Gdyby żył, wczoraj 24 lipca 2015 roku, uroczyście obchodziłby swoje setne urodziny.

skowron2

Major Ignacy Skowron, ostatni żyjący z żołnierzy , którzy we wrześniu 1939 roku bronili Westerplatte, zmarł niestety 5 sierpnia 2012 roku, w wieku lat 97.

Urodził się 24 lipca 1915 roku w Osinach( po. kielecki) W latach 1938-39 służył w 4 Pułku Piechoty Legionów, który został wysłany na Westerplatte. Teren Wojskowej Składnicy Tranzytowej specjalnie obsadzono żołnierzami z głębi kraju, by nie mieli żadnych powiązań z mieszkańcami Pomorza, a zwłaszcza terenu Wolnego Miasta Gdańska.

Trafił tu wraz z 68-osobowym oddziałem żołnierzy 2 Dywizji Piechoty Legionów, 31 marca 1939 jako starszy legionista. 20 maja 1939 awansowano go do stopnia kaprala. W czasie obrony walczył w wartowni nr 2. Żołnierze mieli za zadanie bronić składnicy przez dobę. Obrona trwała 7 dni.

Major Skowron podobno rzadko opowiadał o tamtych dniach. Powtarzał, że westerplatczycy mieli szczęście, mając dwóch wspaniałych dowódców, bo jeden uczynił ich bohaterami, a drugi podarował im życie. Odcinał się od oceniania roli majora Henryka Sucharskiego i kapitana  Franciszka Dąbrowskiego w działaniach obronnych na Westerplatte.

Po kapitulacji Skowron trafił do niewoli. 5 listopada 1940 roku, ze względu na stan zdrowia, zwolniono go ze Stalagu w okolicach Królewca. Powrócił w rodzinne strony i zamieszkał wraz z żoną Anną ( z którą ożenił się jeszcze przed wojną – w 1937 roku) i dzieckiem( córka Genowefa urodziła się gdy był w niewoli) u teściów ( pomagając im w prowadzeniu gospodarstwa), w Radkowicach koło Chęcin, podejmując pracę na kolei. Działał w konspiracji- najpierw w Związku Walki Zbrojnej a potem w Armii Krajowej.

Po wojnie ukończył szkołę i aż do 1975 roku,kiedy to przeszedł na emeryturę,  pracował na kolei.

W 1989 otrzymał nominację na stopień podporucznika w stanie spoczynku, a potem awansował w kolejnych latach aż do stopnia majora.

Długo by wymieniać odznaczenia jakie posiadał. Odsyłam do szczegółowych źródeł. Powiem tylko, że był Kawalerem Orderu Virtuti Militari.

Miał sześcioro dzieci _ trzy córki i trzech synów. Po śmierci żony, od 2000roku mieszkał u jednej z córek w Sitkówce koło Kielc.

Tam też zmarł 5 sierpnia 2012 roku. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Brzezinach. 

skowron1

 

 

 

 

 

 

Post navigation

Previous Post:

Stare zdjęcie z rosyjskich archiwów

Next Post:

Nasza największa…nasza najpiękniejsza…nasza :)

Archiwa

  • Luty 2021
  • Styczeń 2021
  • Grudzień 2020
  • Listopad 2020
  • Październik 2020
  • Wrzesień 2020
  • Sierpień 2020
  • Lipiec 2020
  • Czerwiec 2020
  • Maj 2020
  • Kwiecień 2020
  • Marzec 2020
  • Luty 2020
  • Kwiecień 2019
  • Luty 2019
  • Lipiec 2018
  • Lipiec 2017
  • Marzec 2017
  • Listopad 2016
  • Sierpień 2016
  • Lipiec 2016
  • Czerwiec 2016
  • Maj 2016
  • Marzec 2016
  • Luty 2016
  • Styczeń 2016
  • Grudzień 2015
  • Październik 2015
  • Wrzesień 2015
  • Sierpień 2015
  • Lipiec 2015
  • Czerwiec 2015
  • Maj 2015
  • Kwiecień 2015
© 2021 Ewa Czerwińska – przewodnik trójmiejski | WordPress Theme by Superbthemes